Zimowa Wędrówka Ogniska św. Tereski z Lisieux
Bycie wśród przyrody jest nieodłącznym elementem życia skauta. To tam, w otoczeniu lasów, gór i otwartego nieba, odnajdujemy siłę, by iść dalej, ładujemy swoje baterie i uczymy się prostoty oraz wytrwałości. Wędrowanie to nie tylko pokonywanie kolejnych kilometrów, ale także czas na refleksję, rozmowy i budowanie wspólnoty. Przewodniczki z Ogniska św. Tereski z Lisieux mogły tego doświadczyć podczas swojej zimowej wędrówki. Oto ich relacja.
Zaczęło się: Kozie Miasto
Podróż rozpoczęła się od pozornie prostego zadania – zdobycia jabłuszek do zjazdów. Szybko jednak przerodziło się to w prawdziwe wyzwanie. Polowanie na sprzęt, nerwowe zerkanie na zegarek i niepokój, czy szefowa zdąży na pociąg. Tak zaczęła się przygoda!
W drodze: śnieg, szczyty i pierwsze wyzwania
Po krótkim postoju w Bielsku-Białej, gdzie uczestniczki wzięły udział we Mszy Świętej w kościele z relikwiami swojej patronki, wyruszyły w góry. Każdy krok w stronę Wielkiej Puszczy oznaczał więcej śniegu, większe przewyższenia i kolejne przygody. Szlak prowadził przez strome podejścia zasypane świeżym śniegiem. Zimowe krajobrazy zapierały dech w piersiach, a zjazdy na jabłuszkach umilały każdą chwilę spędzoną podczas wędrówki.
Przystanek: Chatka Gibasówka
Po długiej wędrówce oraz wsparciu transportu prywatnego (łapanie stopa) wędrowniczki dotarły do Gibasówki. Drewniana chatka prowadzona przez Pana Staszka stała się azylem, w którym czas zwolnił. Ognisko, ciepła herbata, wspólne posiłki i śmiech odbijający się echem od drewnianych ścian. Dzień wędrówki nie osłabił miłości do białego puchu – wręcz przeciwnie! Część dziewczyn z radością zanurzała się w śnieżnych zaspach.
Powrót: z sercem pełnym wspomnień
O poranku grupa wyruszyła w drogę powrotną. Ostatnia Msza, niespodziewany koncert kolędowy w małym górskim kościele i powolne pożegnanie z Beskidem Małym.
Podróż zakończyła się na peronie, gdzie konduktor z uśmiechem podziękował za śpiewanie, które rozbrzmiewało w wagonach pociągu przez całą drogę.
Wędrówka – lekcja na całe życie
Wędrowanie uczy, że każda podróż to coś więcej niż tylko pokonane kilometry. To sztuka odnajdywania piękna w drodze, współpracy mimo zmęczenia i radości z prostych rzeczy – ciepła herbaty, ogniska i śniegu skrzypiącego pod butami. Wędrówka uczy wytrwałości, odpowiedzialności i pokory wobec natury. Przede wszystkim jednak pokazuje, że w towarzystwie ludzi, którzy podzielają te same wartości, każda droga prowadzi do domu.
Do zobaczenia na szlaku!
